Yazmayı seviyorum, yazmayı seçtim. İçimde duyguların ağırlığı ile yaşamıyorum böylece. Kelimelere dökülüyor ve belki de bir kalbe dokunmayı başarıyor. Kolay kolay kendini anlatan biri değilim. Konuşarak bir yere varamadığım o yıllarda hep susmayı seçtim. Son yıllarda ise daha çok kendimi yazıyorum. Bu bana iyi geliyor.
Fark ettim ki anlatacak çok şeyim varmış. Fark ettim ki anlatılmaya değer yaşantılarım varmış. Bu sayede kelimeler bana yoldaş olmuş ve ben hayata tekrar tutunabilmeyi öğrenmişim.
Yazmak güzel. İnsan kendi içine doğru bir yolculuğa çıkıyor. Bu yolculuk kolay sayılmaz çünkü defalarca kez kırılmış versiyonlarınız ve nedenleri ile karşılaşıyorsunuz. Bu kalbinizi tekrar kırıyor. Sizi yine dağıtıyor. Kimi zaman yazmaktan vazgeçiyorsunuz. Ama kalem ve kağıt sizi çağırmanın bir yolunu buluyor. Aynı nedenleri buluyorsunuz karşınızda. Nihayetinde devam ediyorsunuz kelimelerin arkasından yürümeye.
Kendime doğru bir yolculuk yaptım ben de. İlk başlarda zaten karışık olan kafam iyice bir bulanıklaştı. Farklı farklı soruları cevapladım. Çeşitli olayları ve durumları kendimce yorumladım. Kendime çok uzak bir mesafede olduğumu gördüm. Meğer yıllarca her şeye duvar örmüşüm, hatta kendime bile. Bu öğrendiğim bir gerçekti ama şaşırmadım. Beni şaşırtan bunun sonuçlarıydı. Bu duvarlar yüzünden çok zaman kaybettim ve yolumu bulmakta zorlandım. Çok uzun yıllar boyunca kendimi bir çıkmazda hissettim. Yazdıklarımdan anladım ki sadece önümü görmekte zorlanıyormuşum. Yalnızca bir adım atmakta kararsızmışım.
Yazarak diğerlerini de tanımam kolaylaştı. Ön yargılarımı kırdım mesela. Hepimiz insanız demeyi öğrendim. "Kendimizce nedenlerimiz var, öğrenilmiş kalıplarımız var, seçim ve tercihlerimizin sonucuyuz," demeye başladım. Okuyan bir insandım ama yazmak okuduklarınızı pekiştiriyor.
Yazarken öğrendim. Yazmak için öğrendim. Böylelikle üzerine düşünebiliyorsunuz. Mesela sosyal medya da çok kitap okuyan insanları görüyorum. İşte bu ay bu kadar okudum. (oldukça fazla) Üzerine yazmalarını istiyorum onlardan. Sadece okumak yetmiyor. Bir kitap okumakla bitmiyor. Okuduğunuz süre boyunca size ne kattı? Sonraki hayatınızda ne katmasını umuyorsunuz? Yazın biz de okuyalım.
Yazmayı seviyorum. Siz de sevin ve yazın. Blog açın mesela. Kendimizi iki üç karaktere sınırlamayalım. Biz bundan fazlasıyız. Uzun uzun yazalım hepimiz. Bir fikrimiz olsun yaşam üzerine. Ve bilelim nerede başladı nerede bitecek? Bunu ancak yazarsak anlarız.