Gerçek Nedir? Ne Umuyoruz?

Bazen insan kapana kısılmış gibi hissediyor. Üstelik kendisi tarafından ya da kendi gerçekliği aracılığıyla. İnsan böyle anlarda kendinden kaçmak istiyor. Sonuç, hayat bir dizi kendinden kaçma uğraşısına dönüşüyor.

Peki, ya yakalanırsa? Hatta ne yapmalı biliyor musunuz? Bir kere olsun yakalanmalı. Gerekirse kendi gerçekliğinin pençesine düşmeli. Hem de bile isteye olmalı. Tesadüfen değil.

Kaçmaktan daha yorucu hiçbir şey yok. Daha ne kadar kaçabilir ki bu insan? Zaten buraya da o gerçekliğin yüzünden gelmedi mi? Belki teslim olmalı. Kabul ile başlamalı işe. 

Tıpkı nihayetinde hasta olduğunuzu kabul edip doktora gitmeniz gibi. Kendimizi kandıracak gücümüz kalmaz ya hani. Biraz da meraktan. Acaba neyim varmış diyerek. Hatta mecburiyetten. Bir tedaviyi umarak.

Gerçeklik ne olursa olsun sahiliktir. Anlamaktır eninde sonunda. Anlayalım artık. Belli ki başka çaremiz yok.

Gerçeklikten Ne Umuyoruz?

Önce şu aklımıza geliyor, bir şey umulmalı mı? Belki evet belki hayır. Bu insan olmanın temel kuralı. Bizler umarız. Bu sayede nefes alır ruhlarımız. Dolayısı ile her şey bu umulmanın temasını oluşturabilir. 

Hayırsa eğer, başka ihtimallerin peşindedir ruhumuz. Ama gerçek ne zaman devreye girer? O ihtimalin silikleşip içimizde yok olmaya başladı andan itibaren. O halde mevcut durumumuz bu şartlar üzerinde oldukça etkilidir.

O yüzden şartları her zaman hesaba katmalı. Bazı kararlar alındı ama neden? Belki zorunluluktu belki tercih. Fakat bir nedene hizmet ediyordu. Kendimize çok yüklenmememiz gerektiğinin en büyük kanıtı.

Şimdi gelelim, gerçek bunun neresinde?

Umulma anı bizim için. Hani, o mecburiyetin yağmurundan kaçarak sığındığımız bir şemsiye. Bir kurtarıcı sanki. 

Artık kabul etmek istiyoruz. Sürekli kendimizi kandırmak çok yorucu çünkü. Belki bu çok acı verici ama insan bazen bunu bile tercih edebiliyor. Neden mi? Gerçek çok net. İyi kötü her ne ise apaçık karşımızda. Hem de insan bazen o açıklığı arıyor ve anlamak istiyor kendi içinde.

Kapanış: Hepimiz İnsanız?

İhtiyacımız olan gerçekse gerçek, kaçmaksa kaçmak. Yanlış anlaşılmasın tam gerçekliği empoze etmiyorum hatta tavsiyede etmiyorum. Tamamen şartlar ne gerektiriyorsa o önemli bizim için. 

Bize düşen, içimizde devam edecek bir güç taşımamızdır. Bunu hangi tercih kolaylaştıracaksa insan o şemsiyenin altında soluklanmalı.