Hiçbir şey net değil bu hayatta. O yüzden bu budur, şu şudur diye kesin yargılarda bulunamıyorsunuz. Sadece zamanı geliyor ve yaşıyorsunuz. Bu da gösteriyor ki bizlere; her şey anlarda birikiyor. Belki bu sebeple hak veriyorsunuz anı yaşa diyenlere.
Çok sonraları hayatta kalmayı öğreniyoruz. Mesela yaşam bize bir anlamı çağrıştırdığında. Vahşi doğadaki canlılar gibi. Tıpkı o derin okyanuslarda yaşayan deniz canlıları gibi. Bizler de aynı psikoloji ile dolaşıyoruz bu gökyüzünün altında.
İşe yarar bir şey yapma derdine düşüyoruz. Dünyayı kurtaramayacağımızı çok sonraları anlıyoruz elbette ama asıl mesele kendimizi bile kurtaramayacağımızı anladığımızda başlıyor. Her savaştan galip ayrılamıyoruz. Ne zamanki bu gerçeğin farkına varıyoruz işte orada bir ders alınmış oluyor.
Ben de kendimce bazı dersleri aldım. Üstelik sonucundan emin olduğum ve o hayatımı özetleyen sınavlardan. Şimdilerde şunu da anladım. O kadar basit değil. Orada başlamadı orada bitmedi. Devamı var bu hikayenin. Savaş demeyi de bırak, yaşam sadece. Kurtarılmayı bekleme, yaşa sadece.
Bir adım daha atmayı öğrendim o zorlu yıllardan. Sonraları kıymetini anlıyorsunuz o bir adımın. Bazen keşke daha önce başlasaydım diye keşkelerim oldu. Her şeyin bir zamanı olduğunu ve o zamanı verimli kullanmak gerektiğinin farkına vardım.
Hayat bir insana kendi gücünü gösterirken bunu oturduğunuz yerden yapmıyor ne yazık ki. Üstünüz başınız toz ve gözünüz yaşlı iken öğreniyorsunuz kim olduğunuzu. Evrenin sırrı bu belki de kaos. Ölüm ve yeniden doğum. İkisi de aynı anda.
Bazı zamanlar boşluğun ortasında yok olduğunuzu ve zaman tarafından savrulduğunuzu düşünüyorsunuz. Bazı zamanlar her şeyin bir kamera şakası olduğunu. Ama ayaklarınız yere basıyor. Kimi zaman da sadece öyle olmasını umut ediyorsunuz. Düşünceniz de dahi bir adım öteye geçmek istiyorsunuz.
Şimdiler de şunu anladım; hayat kimseye bir şey borçlu değil. Şans diye bir şey de var evet. Ama çaba bir anahtardır. Her insanın hayatında bir kapıyı açar. Fakat beklemek ve sabır lazım ki o doğru kapıyı bulabilelim.
Dünya bizim bir gün gelip açmamızı bekleyen kapılarla dolu. Kendimize hedefler koymalı ve yürümeli var gücümüzle.
Unutma, sadece bir adım öteye gitmeye çalış. Hiç değilse düşüncende.
Tags
sohbet