Her şey bana göre olmak zorunda değil. Herkesin kendine göre bir yaşayış tarzı var. Ben kendimi oynarım her zaman. Hayat bir oyunsa eğer. Kendimi yazarım, hayat bir romansa. Kendimi dansa kaldırırım ben yaşam pistinde. Mecburiyetlerimden arininim olağanca. Kendimi çizerim bütün boş kâğıtlara. Kendime seslerinin yaşam boşluğunda. Geri bir dönüş olur mu bütün bunlardan? Evet, her zaman oldu. Bazen aynı tonla, bazen olağanca elimden geleni yaparak kendime bir iz bıraktım. Ama kendimi gördüm bütün aynalarda. Ötekini görmek mümkün mü? Kendi siluetinde başka bir benliği yansıtmak?
Başkası olamam. Onlar da ben olamazlar. Eğer onlara
benzemeye çalışırsam mutsuz olurum. Bir balık suda yüzebilir ama kuşlar gibi
uçamaz. Onu kuş olmaya zorlarsak kaybettiği ilk ve son şey hayatı olur.
Kendimi diğer insanların başarıları ve hayatıyla karşılaştırmıyorum.
Benim yolum bana özgü. Kendimi dünüme göre yargılayabilirim sadece. Bazı günler
bunu bile yapmıyorum. Tolere ediyorum yaşamı. Her gün aynı kişi de olamam.
İnsanım yoruluyorum. Dinlenmek istiyorum. Bazen biraz üzülmek dahi istiyorum.
Hepsi birer ihtiyaç. Ama bir yarıştaymışçasına kimsenin yaşamında kendi yazgımı
kovalayamam.
Kendimizi hafife almamalıyız. Bu dünyaya gelmemizde güzel
amaçlar var. Bunun bilincinde olarak daima kendimizi yansıtmalıyız.