Daha iyi bir hayat mümkün mü? Biliyorum daha iyisini
düşündüğüm sürece, bu ihtimal her zaman var olmaya devam edecek. Ama gerçekler
var. Bugün karşımdalar ve öylece duruyorlar. Gerçekler mutlak bir kabul mü
ister hep? Bence hayır. Belki de onu şartlara göre uyarlayabilirim. Belki gücüm
yettiğince onu yontabilirim.
Mutlak iyi diye bir şey yoktur ki. Yaşayış vardır sadece.
Mesela, iyi hayat güzel bir kahvedir benim için. Bir balkon huzuru kimi zaman. Hatta
yağmurlu bir havada şemsiyemle yürümek. En önemlisi kendini gerçekleştirebilmek.
Gerçekler ancak bu sayede hizaya gelebilir.
Düşünüyorum da bu zamana kadar yaptığım tek şey buydu zaten.
Ama tek bir fark var. Ben de yontuldum zaman içerisinde. Çok değiştim,
görebiliyorum. Eski benliğime yabancılaşmadım ama ondan kilometrelerce
uzaklaştım.
O beni tanıyamazdı, ama ben onu tatlı bir tebessümle
hatırlayabiliyorum. O beni kesinlikle yargılardı. Ama bugünkü ben zaman zaman
ona hak verebiliyor.
Daha iyi bir hayat budur belki. Bütün benliklerinle tanışmak
ve onları olması gerektiği yerde bırakmak. Dünkü bana her şey için teşekkür
ederim. Bugünkü bana gelince, yaşa sadece. Kendin olmayı aklından hiç çıkarma.
İyi bir hayat senin gerçeğindir. Her zaman o pencereden bakmaya çalış ona. Yaşam her zaman istediğin gibi olamayabilir. Ama sahici olduğunu unutma. Nede olsa başkasının hayatını yaşamaktan ve onun penceresinden dünyaya bakmaktan iyidir.
Öyle ya gerçek yansıma gibidir. Görünür olması en büyük
özelliği. Kimi için iyi, kimi için kötü. Benim için her zaman iyi olacak. Çünkü
o yansımaya her baktığımda kendimi göreceğim